Warstwowe względności (pierwsze, drugie i trzecie miejsce zamieszkania) między planetami i znakami zodiaku wskazują na dalsze warstwy. Dzięki temu zbliżamy się coraz bardziej do marzenia astrologa, a mianowicie, że w każdym znaku istnieje godność lub słabość dla każdej planety. W ten sposób można lepiej zrozumieć i zinterpretować różne efekty planet w różnych znakach. Zasady, które znaleźliśmy w trzech najsilniejszych godnościach (pierwszym, drugim i trzecim miejscu zamieszkania) dają nam wskazówki, które prowadzą do dalszego dostosowania.

Możemy zignorować nauki o potrójności, kiedy stajemy przed dalszymi rozważaniami, ponieważ nauki te są błędne (rozdział 2.5). Było to zawsze jasne, ale często celowo przeoczane. Zaprzeczają wywyższeniom i, w przeciwieństwie do miejsc zamieszkania i wyniesień, nie mają żadnych słabości w swoich przeciwnych znakach. Wydają się być niekonsekwentną próbą uzupełnienia systemu godności.

Logiczne jest jednak, że planety nie mogą mieć godności w żadnym znaku, w którym przeciwbiegun ma godność. Na przykład Wenus nie może mieć godności w żadnym znaku Marsa, żadnym znaku Plutona, żadnym znaku Merkurego, żadnym znaku Iustitia, żadnym znaku Saturna ani żadnym znaku Urana. Krótko mówiąc: Słońce, Księżyc, Wenus, Jowisz, Neptun i Faunus mają godność tylko w znakach Słońca, Księżyca, Wenus, Jowisza, Neptuna i Faunusa oraz osłabienie w znakach Merkurego, Marsa, Saturna, Urana, Plutona i Iustitii a Merkury, Mars, Saturn, Uran, Pluton i Iustitia mają na Merkurym, Marsie, Saturnie, Uranie, Plutonie i Iustitii znaki godności, a na Słońcu, Księżycu, Wenus, Jowiszu, Neptunie i Faunusie oznaki osłabienia. Z tego wywodzą się godności czwarta, piąta, szósta i siódma.

Czwarta siedziba jest czwartą godnością planet. Wszystkie te przydziały są nowe i, podobnie jak pozostałe trzy miejsca zamieszkania, były nieznane w astrologii tradycyjnej i współczesnej.